W ostatnich latach coraz więcej osób decyduje się na powrót na studia po przerwie, traktując to jako szansę na zamknięcie niedokończonego etapu lub nowy początek zawodowy. Dla jednych to kwestia spełnienia osobistych ambicji, dla innych pilna potrzeba uzupełnienia kwalifikacji, które są niezbędne na rynku pracy. Czy warto wrócić na uczelnię po rezygnacji? Jak wygląda proces reaktywacji studiów?
Dlaczego ludzie rezygnują ze studiów?
Decyzja o przerwaniu studiów nigdy nie jest łatwa, ale w wielu przypadkach wynika z konkretnych i racjonalnych powodów, które wykraczają poza stereotypowe myślenie o „lenistwie” czy braku ambicji. W rzeczywistości rezygnacja z uczelni bardzo często bywa podyktowana okolicznościami życiowymi, nad którymi student nie ma pełnej kontroli.
Czynniki zewnętrzne – gdy życie stawia przeszkody
Wśród najczęstszych przyczyn znajdują się problemy zdrowotne, nagłe zmiany w sytuacji rodzinnej lub konieczność podjęcia pracy na pełny etat. Wielu studentów próbuje łączyć naukę z pracą, ale w praktyce intensywny harmonogram zajęć i presja związana z utrzymaniem się stają się nie do pogodzenia. Czasem to choroba własna lub kogoś bliskiego wymusza rezygnację ze studiów, a niekiedy po prostu zmieniają się priorytety, np. pojawia się dziecko, kredyt lub inne zobowiązania.
Czynniki wewnętrzne – gdy kierunek okazuje się nietrafiony
Zdarza się również, że problem tkwi nie w okolicznościach zewnętrznych, lecz w braku dopasowania do wybranego kierunku. Niska motywacja, wypalenie już na etapie pierwszych semestrów, czy rosnące przekonanie, że „to jednak nie dla mnie” to sygnały, które wielu studentów odczuwa, ale nie każdy ma odwagę potraktować poważnie. Rezygnacja może więc być wyrazem wewnętrznej uczciwości i chęci znalezienia własnej ścieżki, zamiast brnięcia w coś tylko po to, by „dokończyć”.
Jak wygląda proces powrotu na studia?
Reaktywacja studiów to proces, który pozwala byłemu studentowi ponownie zostać wpisanym na listę studentów po wcześniejszym skreśleniu, rezygnacji lub niezaliczeniu semestru. W praktyce oznacza to możliwość wznowienia nauki w tym samym lub na pokrewnym kierunku, najczęściej od miejsca, w którym została ona przerwana. Każda uczelnia określa własne zasady reaktywacji, ale ogólny schemat zazwyczaj wygląda podobnie.
Kiedy jest możliwa reaktywacja studiów?
Nie każda rezygnacja czy skreślenie ze studiów wyklucza powrót. Reaktywacja jest zazwyczaj możliwa, jeśli:
- nie upłynął zbyt długi okres przerwy, np. od roku do pięciu lat – szczegóły zależą od regulaminu uczelni;
- kierunek wciąż jest prowadzony (lub istnieje jego odpowiednik);
- student nie został usunięty dyscyplinarnie lub na podstawie poważnych naruszeń.
Pamiętajmy, że im krótsza przerwa, tym większa szansa na kontynuację bez konieczności nadrabiania programu lub podejmowania dodatkowych zobowiązań.
Jakie dokumenty są wymagane?
Aby rozpocząć proces reaktywacji, należy zazwyczaj:
- złożyć pisemny wniosek o reaktywację, zawierający imię, nazwisko, numer albumu, kierunek studiów, tryb, rok i dane kontaktowe;
- dołączyć uzasadnienie i kopię dokumentu tożsamości;
- w przypadku reaktywacji na innym kierunku – świadectwo maturalne lub dyplom z wcześniejszych studiów.
Aby dowiedzieć się więcej na temat reaktywacji studiów na WSB-NLU, warto skontaktować się z dziekanatem uczelni: tel.: +48 18 44 99 100, e-mail: dziekanat@wsb-nlu.edu.pl. Wniosek znajdziesz tutaj.
Na jakich warunkach można wrócić na uczelnię?
Wznowienie studiów nie zawsze oznacza prosty powrót „na swoje miejsce”. Uczelnia może postawić dodatkowe warunki, takie jak:
- uzupełnienie różnic programowych (szczególnie, jeśli zmienił się plan studiów);
- zaliczenie dodatkowych przedmiotów lub egzaminów;
- zmiana trybu studiów – np. z dziennych na zaoczne lub odwrotnie;
- konieczność ponownego zaliczenia semestru, jeśli poprzedni został niezaliczony formalnie.
W niektórych przypadkach możliwe jest również wznowienie na nowym kierunku pokrewnym, z uznaniem wcześniej zaliczonych przedmiotów.
Jakie są koszty reaktywacji studiów?
Reaktywacja studiów najczęściej wiąże z opłatą administracyjną, której wysokość ustala uczelnia – może to być jednorazowa opłata od kilkudziesięciu do kilkuset złotych. W przypadku studiów niestacjonarnych konieczne jest opłacenie czesnego za aktualny semestr, a także uregulowanie ewentualnych zaległości finansowych z czasu poprzedniego przebiegu studiów (np. nieopłacone wpisowe, czesne).
Jakie są największe wyzwania po powrocie na uczelnię?
Decyzja o wznowieniu studiów po dłuższej przerwie to krok, który niesie za sobą nie tylko nadzieję i motywację, lecz także konkretne wyzwania adaptacyjne. Choć powrót na uczelnię może być niezwykle satysfakcjonujący, wielu studentów reaktywujących naukę musi zmierzyć się z nową rzeczywistością akademicką, zmianami w organizacji studiów oraz – co naturalne – z własnymi obawami.
Powrót do systematycznej nauki i organizacji czasu
Jednym z pierwszych wyzwań jest ponowne wejście w rytm studenckiego życia. Systematyczna nauka, regularne kolokwia, egzaminy i oddawanie prac w terminie wymagają dobrej organizacji, której po kilku latach przerwy może brakować.
Umiejętne łączenie obowiązków może być ciężkie, szczególnie dla osób pracujących zawodowo lub tych, którzy w międzyczasie założyli rodzinę. W takich przypadkach ważne jest wdrożenie realistycznego planu dnia, korzystanie z aplikacji do zarządzania czasem i nauka konsekwencji, nawet w drobnych sprawach.
Różnice pokoleniowe i integracja z nową grupą
Osoby wracające na studia po kilku lub kilkunastu latach bardzo często trafiają do grupy znacznie młodszych kolegów i koleżanek. Różnice pokoleniowe mogą budzić poczucie wyobcowania, zwłaszcza jeśli grupa funkcjonuje już jako zgrany zespół. Dla starszych studentów barierą może być także inny styl komunikacji, sposób prowadzenia zajęć czy tempo pracy zespołowej. Mimo to wiele osób podkreśla, że z czasem bariery zanikają – wspólny cel i różnorodne doświadczenia sprzyjają integracji i wzajemnemu wsparciu.
Nowe przepisy, programy i technologia
Uczelnie się zmieniają, zarówno pod względem organizacyjnym, jak i technologicznym. Po kilku latach przerwy student może być zaskoczony nowym systemem punktacji ECTS, cyfrowymi platformami do kontaktu z wykładowcami, rejestracją na zajęcia czy elektronicznym obiegiem dokumentów.
Dodatkowo programy studiów często ulegają aktualizacji, co może oznaczać konieczność nadrabiania tzw. różnic programowych. Warto podejść do tych zmian z otwartością – uczelnie zwykle oferują wsparcie techniczne i organizacyjne dla osób wznawiających naukę.
Jak sobie radzić z obawami?
Naturalnym elementem powrotu na uczelnię są wątpliwości. Czy dam radę? Czy odnajdę się w grupie? Czy poradzę sobie z materiałem? W takich momentach pomocne okazują się rozmowy z dziekanatem, konsultacje z wykładowcami, a także kontakt z innymi studentami, którzy przeszli podobną drogę. Warto szukać grup wsparcia na uczelni, korzystać z pomocy psychologicznej (jeśli uczelnia ją oferuje) oraz... nie bać się przyznać, że czegoś się nie wie.
